Kathimerini köşe yazarı Elvira Kritaris, “Boys in the Shower’ın ilkokulda gösterilmesine verilen tepki, Yunanistan’da tutarlı bir cinsel eğitim stratejisinin olmadığının göstergesidir” dedi.
“Eğer bir öğretmen suyla ilgili bir ders veriyor olsaydı, kimse ona neden şu veya bu videoyu gösterdiğini sormazdı. Soru, insan ilişkileri, beden, cinsellik ve toplumsal cinsiyet hakkında konuştuğumuz için ortaya çıkıyor.” İlkokul öğretmeni ve Dünya Cinsel Sağlık Derneği (WAS) Cinsel Eğitim Komitesi üyesi PhD Margarita Geruki, “İLE“Yunan okullarında cinsel eğitimin içeriği ve odak noktası hakkındaki tartışmalarda uzun süredir devam eden boşluklar hakkında.
İsveçli yönetmen Christian Zetterberg’in “Boys in the Soul” filmini bir ilkokulda ders kapsamında göstermek üzere öğretmen seçimi, öğrenci velilerinden şiddetli tepkiokula karşı dava açan, ancak aynı zamanda Yunanistan’da tutarlı bir cinsel eğitim stratejisinin bulunmadığına işaret etmek için başka bir neden daha gösterdi.
“Eğitim sistemi olarak bu konulardaki tavrımızı tam olarak ortaya koymazsak sürekli sorun yaşarız.”
Film, CINEDU platformundaki Hellenic Film Center’da eğitimsel kullanım için mevcuttur ve lise öğrencileri için bir film olarak listelenmiştir – ancak daha genç öğrencilere de gösterilmiştir. Boys in the Shower, bazı medya organları tarafından yanlışlıkla “müstehcen” olarak etiketlenirken, çocuklar için oldukça uygun görüldü ve diğerlerinin yanı sıra Avrupa Çocuk Filmleri Derneği’nin Çocuklar İçin En İyi Avrupa Kısa Filmi ödülünü kazandı.
Dokuz dakikalık filmin anlatısı, erkek çocukları büyütmek ve erkeklik klişelerini ortaya çıkarmak gibi kavramlar etrafında dönerken, M. Geruki tepkinin cinsel çeşitliliği yansıtma korkusundan kaynaklandığına inanıyor. “Eğitim sistemi olarak bu konulardaki konumumuzu netleştirmezsek, her zaman sorun yaşarız” diyor.
Soyut çerçeve, yetersiz hazırlık
Kısa ve öz bir açıklamayla, cinsel eğitim materyallerinin sağlanmasından sorumlu olan Eğitim Politikaları Enstitüsü, platformda yayınlanan filmleri onaylamadığını belirterek her türlü sorumluluğu reddeder. Gösterilecek filmin seçimi okulun takdirine bağlı göründüğünden, açıklamada onaylanmaları gerekip gerekmediği belirtilmedi, ancak bakanlık, öğretmenler ve veliler arasındaki iletişimde bir boşluk olduğu açıkça görülüyor.
Margarita Geruki, “Çerçeve çok soyut olduğunda, öğretmenler için zorluklar ve muhtemelen hatalar yaratıyor” diyor. Psikoterapist ve ebeveyn-öğretmen danışmanı Christina Rasidaki, “Öğretmenler gerekli eğitime sahip değil” diyor. K. ile yaptığı bir röportajda, “Hangi materyali kullanacaklarını bilmiyorlar ve ayrıca ebeveynlerinden çok korkuyorlar” diye ekliyor.
Garip yetişkinler
M. Geruka’ya göre Hanya’da, birkaç yıl önce, anne babaların bir cinsel eğitim sınıfında “cinsel organlarına isimleriyle hitap edildiğini duydukları için” cinsel istismardan şikayet etmeleri üzerine, öğretmenler bir hukuk savaşına karıştılar. ebeveynler ve öğretmenler tamamen anlaşılır, çünkü kendileri cinsel eğitim almamışlar, çocuklarına zarar vermekten, “onları sapık yapmaktan” korkuyorlar.
Cristina Rassidaki, konu bu konulara geldiğinde çocukların ana muhataplarında haklı bir kafa karışıklığı görüyor. “Çoğu ebeveyn, kendileri mücadele ettikleri için birinin kendilerine yardım etmesini istiyor. Birçoğu, zamanımızın cinsel özgürlükleri konusunda çaresiz hissediyor çünkü bazı inançları sarsılmış ve bu da korkuya neden oluyor.”
Bu iki uzmanın vurguladığı temel konu, cinsel eğitim ile köklü değer sistemleri arasındaki ilişkidir. Margherita Geruki bizden vegan bir çocuk yetiştiren iki fanatik vegan ebeveyni ve sınıfa vejetaryen olmayan bir pasta getiren varsayımsal bir öğretmeni hayal etmemizi istiyor. “Bağnaz vegan ebeveynlerin bir öğretmene özür mektubu göndereceğini düşünmüyorum” diyor ve cinsiyet ve toplumsal cinsiyetle ilgili konuların etik bir boyutu olduğuna dikkat çekiyor. “Cinsel eğitimin ne olduğunu ve ne işe yaradığını ciddi ve yeterli bir şekilde tartışmadık. Toplum olarak, cinsel eğitimin ahlak değil sağlık olduğunu anlamalıyız” diyor vurgulayarak, “Yunanistan’da çocuklar – ve genel olarak Yunan toplumu. bütün – cinsel sağlık açısından çok düşük seviyede. Doğum kontrolü, kürtaj, şiddet, bilgisizlik konusunda. Çocuklarımız liseyi bitiriyor ve üreme sistemleriyle ilgili temel bilgilere sahip değiller.”
İlkokul çocuklarının öğretmenlerine en sık sordukları sorular seks yapmak ne zaman uygundur ve en iyi pozisyonlar nelerdir?
Öğretmen, cinsel eğitimin 2003’ten beri Yunan eğitim sistemine seçmeli olarak dahil edilmesine rağmen 2021’de zorunlu hale geldiğini, ancak müfredat, hedef ve belirli ders kitapları olmadan zorunlu hale geldiğini belirtiyor. Ancak öğretmen eğitilirse veliyi de eğiteceğini ekliyor.
“Yunanistan’da onunla konuşup neler yapıldığını ve neden yapıldığını dürüstçe ve bilimsel bir şekilde açıkladığınızda aynı fikirde olmayacak tek bir ebeveyn yoktur. Çocuğunun acı çekmesini isteyen veya şöyle diyecek tek bir ebeveyn yoktur: “Hayır, bu kadar. Tamam, çocuğumun hastalanmasını veya hasta büyümesini tercih ederim.” Yunanistan’daki ebeveynler bize çocuklarıyla gerçekten konuşmak istediklerini ancak ne söyleyeceklerini veya nasıl söyleyeceklerini bilmediklerini söylüyor. Ve kendilerini bir belirsizlik ve endişe girdabında buluyorlar. Okul sistematik ve etkili bir şey yaptığında, evde ebeveynlere cinsel eğitime devam etmeleri ve katkıda bulunmaları için “devam et” izni veriyor,” diye vurguluyor Margarita Geruki.
Ne zaman seks yapabilirim ve hangi pozisyonlar en iyisidir? Öğretmen, çocukların daha ilkokuldan ayrılmadan önce öğretmenlerine en sık sordukları soruların bunlar olduğunu söylüyor. “Pornografi çok. Çocuklarımız daha liseye gitmeden inanılmaz pornografiye maruz kalıyorlar. Akvaryumda büyümezler. Bir çocuk soru sorduğunda yanıtını arar ve bulur. Biz yapmazsak yazıklar olsun.” Cevap vermeyin! – Psikoterapist Christina Rasidaki, “Çocuklar çok sayıda cinsel uyarana maruz kalıyor. Cinsellik hayatımızın çok büyük bir parçası. Başımızı kuma sokamayız” diye vurguluyor sözlerini.
Güçlendirilmiş çocuklar
Sınıftaki deneyim, çocukların yalnızca bedenleri ve cinsellikleri hakkında bilgi edinmek değil, aynı zamanda bilgiyi etkili bir şekilde öğrenmek istediklerini de göstermektedir. Margarita Geruki, meslektaşlarının ifadelerine atıfta bulunarak, cinsel eğitimin bir parçası olarak cinsel organların anatomisi dersinden sonra küçük bir öğrencinin teneffüs sırasında öğretmenini ağlarken bulduğunu ve ona “kustuğunu” anladığını söylediğini söylüyor. “Aileler anlamadı. Öğretmen anneye söyledi ve karşılaştığı sorun kolayca çözüldü.”
Başka bir vakada, rıza kavramı ve izin verilenin sınırları konusunda eğitilen genç kız öğrencilerin bir sınıf arkadaşını eteklerini kaldırdığı için azarladıkları gözlemlendi. “Hayır, buna hakkınız yok” dediler birbirlerine, eğitimde “dinamik davranış – dinamik tutum” dediğimiz şeyi teşvik ediyorlar öğretmen diyor.
Ebeveynler ve öğretmenler, cinsel eğitim eğitimi almış çocukların bedenleri hakkında “gülmeden, dalga geçmeden” konuştuklarını ve kendilerine bir şey olursa güvendikleri bir kişiye başvurabileceklerini bildiklerini “hatta 1056’yı aradıklarını” anlıyorlar. konuşabilecekleri bir yer,” diyor Margarita Geruki.
Aynı zamanda, cinsel eğitimin ek olarak aradığı şey, zorbalık için favori olan azınlıkların temsilidir. Uzmanlar, LGBTİ çocukların zorbalığın kurbanı olarak aşırı temsil edildiğini söylüyor. “Çocuklarımızın %10’u heteroseksüel olmayan bir yönelime veya cinsiyete ilişkin cinsiyet algısına sahip veya sahip olacak. Bu çocuklar, bu farklılıklara ilişkin fobi sendromunun egemen olduğu bir toplumda büyüyorlar, okulda buna karşılık gelecek hiçbir şey görmüyorlar.” benlik duygularına, ”diye bitiriyor öğretmen.
Yazarın görüşü editörlerin görüşü ile örtüşmeyebilir.
More Stories