Kim, nerede ve neden Rusya’dan ayrılıyor?

En muhafazakar tahminlere göre, geçen yıl Şubat ayından sonra yüzbinlerce Rus vatandaşı anavatanlarını terk etti ve yeni bir yere yerleşiyor. Onlar kim ve çoğu artık genç yaşta olmasa da neden “sıfırdan başlıyorlar”?

Rusların göç nedenleri

Birçoğu, Kırım’ın ilhakına karşı bir tür protesto ifade ederek ve “muhalifler grubuna” girerek Şubat 2022’den çok önce yaşam değişikliklerine karar verdi. Diğerleri Gürcistan’a, diğerleri Avrupa ülkelerinden birine taşındı. Ancak çoğu için dönüm noktası, Ukrayna’nın tam ölçekli işgaliydi. Şu anda Belgrad’da yaşayan Svetlana şöyle diyor:

“Savaş başlayınca kısa sürede bitmeyeceğini ve insanların protesto için dışarı çıkmayacağını anladım. Hem duygusal hem de rasyonel olarak ayrılmanın mantıklı olduğunu hissettim. Kendimi yetkililerden olabildiğince uzaklaştırmak istedim. Ayrılmak zorunda kalacağımı hiç düşünmemiştim, Moskova’da emekli olmayı planladım, Rusya’yı seviyorum.”

İlk toplu göç Mart-Nisan 2022’de başladı. Bu dalga, kategorik olarak savaşa karşı olan ve başkalarının desteğini protesto biçiminde görmediklerinden, kendilerini yalnız ve tehlikede hissedenleri içeriyordu. yazar Hava Kuvvetleri.

Ardından Eylül ayında seferberlik başladı. “Kısmi” adı birkaç kişiyi yanıltıcıydı – hiç kimsenin zorunlu askerliğe karşı sigortalı olmadığı açıktı. Ayrıca, acemi askerler için eğitim eksikliği ve uygun ekipman eksikliği hakkında bilgi vardı. Bütün bunlar, başta Kazakistan ve Gürcistan olmak üzere bir sonraki toplu göç dalgasına neden oldu. Aynı zamanda Rusya Federasyonu Devlet Başkanı basın sekreteri Dmitry Peskov, taslağın Rusların ülkeden ayrılmasına neden olduğunu reddediyor ve yetkililer bunu engellemeye çalışıyor. Nisan ayında bir “çevrimiçi zorunlu askerlik” getirilmesine rağmen, askerler dijital bir sicile girilebilir ve şahsen mahkeme celbi teslim edilemez.

Kaç Rus ülkeyi terk etti ve nereye taşındılar?

Şimdi tam olarak kaç Rus vatandaşının anavatanlarını terk ederek yeni bir ikamet yerine taşındığını söylemek imkansız. Veriler yüzbinlerle birkaç milyon arasında değişiyor ve bu sayıda bir artış eğilimi var. Forbes, Rus yetkililer içindeki kaynaklara atıfta bulunarak, geçen yıl 600 bin ila 1 milyon kişinin ülkeyi terk ettiğini söyledi. Karşılaştırılabilir rakamlar bağımsız Rus The Bell ve RTVi tarafından sunuldu.

Ancak kalıcı bir yer bulmak oldukça zordur. Savaşın başlamasından sonra AB ABD, Rusların vize almasını zorlaştırdı. Gürcistan ve Ermenistan’da daha kolaydı. Ve Kazakistan gibi bazı ülkeler, Rusya’dan gelen göçmen akışını azaltmak için mevzuatı değiştirerek turist olarak yasal kalış günlerini sınırladı.

Daha fazla insan çalışabilmek için oturma iznine başvurdukça (bazıları şimdilik Rus şirketlerinde uzaktan çalışmaya devam etse de), Rusya’ya dönme umutları yavaş yavaş belirsizleşiyor.

Hava Kuvvetleri, son 15 ayda Avrupa Birliği, Kafkaslar, Balkanlar ve Orta Asya ülkelerinde oturma izni alan toplam yaklaşık 150.000 Rus aldığını belirtiyor. AB İltica Dairesi, yaklaşık 17.000 Rus vatandaşının siyasi sığınma başvurusunda bulunduğunu, ancak 2.000’den azına bu hakkın verildiğini bildirdi.

Rusya İçişleri Bakanlığı’na göre, 2022’de bir yıl öncesine göre %40 daha fazla vatandaş yabancı pasaport başvurusunda bulundu.

Vatanını terk edenler kim?

Ayrılan Ruslar, toplumun farklı katmanlarının temsilcileridir. Bunlar bilgi teknolojisi alanında uzmanlar ve gazeteciler, sanatçılar ve tasarımcılar, doktorlar ve dilbilimciler, bilim adamları ve hukukçulardır. Çoğunlukla bunlar 50 yaşın altındaki insanlar. LGBTQ+ temsilcileri de var. Birçoğu, sonunda Rusya’nın demokratik bir ülke olacağını umuyor. Çoğunluk Batılı liberal değerleri paylaşıyor. Sosyologlar, ayrılanların kalanlardan daha genç, daha eğitimli ve daha zengin olduğuna dair kanıtlar olduğunu söylüyor. Çoğu büyük şehirlerden. BBC, bazı Rus göçmenlerle konuştu.

Petersburg’dan Thomas. İsveç’te siyasi sığınma başvurusunda bulundu ve oradaki yetkililere Rusya’ya dönmenin neden tehlikeli olacağını açıklamaya çalıştı. Başvurusu reddedildi, ancak karara itiraz etti:

“Ben bir pasifistim ve başka insanları öldürmek için gönderileceğimden korktum. 2014’ten beri Rusya’nın Ukrayna politikasına karşıyım. Sivillerin işgal edilmesi ve öldürülmesi kabul edilemez.”

Kısmi seferberliği protesto etmek için çağrı yaptığı için Rus polisi tarafından gözaltına alınan bir başka kişi de sosyal medya hesabından şunları yazdı:

“Rusya, Rus ordusu hakkında “eşcinsel propagandasını” ve “sahte haberleri” yasaklayan yasaları çıkardıktan sonra, hayatıma ve özgürlüğüme yönelik tehdidin arttığını biliyordum.”

Sergei, Rostov-on-Don’un yerlisidir ve farklı sorunları vardır. Şimdi Gürcistan’ın Tiflis kentinde ve Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden sonraki ilk günleri anlatıyor:

“Sonra ne olursa olsun, ekonominin batması kaçınılmazdı. Bir hafta sonra arkadaşlarımla buluştuk ve hazırlanmamız gerektiğine karar verdik. [уйти]. Günler geçtikçe savaş yaklaştı. Ukrayna yolunda çok sayıda askeri teçhizat gördük. Hastaneler yaralılarla doluydu. Rostov havaalanı sivil uçuşlara kapalıydı ama çok uçak vardı ve nereye gittiklerini biliyorduk.”

Eylül ayında, Putin’in “seferberlik” konuşmasının ardından, daha önce onu vatansever olmadığı için eleştiren annesinden Sergei’ye bir telefon geldi ve “Eşyalarını topla ve git” dedi. Adam bütün gece şu anda yaşadığı Georgia’ya gitti. Diyor:

“Eşim ve çocuğum hala Rusya’da. Onların masraflarını ve konaklama masraflarını orada karşılamam gerekiyor, benimki de burada. İki işte çalışıyorum – uzaktan Rusya’daki şirketimde ve burada bir arkadaşımın küçük işletmesinde.”

Sergei, ailesini Rusya’dan başka bir ülkeye götürmek için para biriktirir. Daha önce isteksiz olan karısı artık başka bir yerde yeni bir hayat aramaları gerektiğini kabul eder.

Vatandaşlarının kaybı Rusya için ne anlama geliyor?

Yüzbinlerce varlıklı ve eğitimli insanın ülkeden çıkışının ekonomik etkisi ortadadır. Rus Alfa-Bank’ın tahminlerine göre, tüm işgücünün% 1,5’i Rusya Federasyonu’ndan ayrıldı, çoğunluğu yüksek nitelikli uzmanlar. Personel sıkıntısı ve işe almada zorluk var.

Rusya Merkez Bankası, savaşın başlangıcında vatandaşların hesaplarından 1,2 trilyon ruble (15 milyar dolar) rekor düzeyde çekildiğini bildirdi. Rusya’da 2008 mali krizinden bu yana böyle bir ölçek görülmedi. Rusya Ulusal Bilimler Akademisi’nden bir ekonomist olan Sergey Smirnov, genel eğilimin değişmeyeceğinden emin – daha yüksek niteliklere sahip insanlar ayrılmanın yollarını aramaya devam edecek:

“Araba tamir edebilen veya ayakkabı yapabilen insanlara olan talep artacak. Kıyamet senaryolarını sevmiyorum ama bunun Rus ekonomisinin verimliliğinin zamanla düşmeye devam etmesine yol açacağına inanıyorum. Rusya topraklarının çoğu bu dönüşümlerin farkında olmayacak çünkü küçük kasabalarda, kasabalarda ve köylerde yaşam standardı her zaman düşük olmuştur ve gelecekte de olmaya devam edecektir.

Ekonomist, bu eğilimlerin her şeyden önce büyük şehirleri – Moskova, St. Petersburg, Yekaterinburg – etkileyeceğini vurguluyor.

Peki ya yukarıda açıklanan Hava Kuvvetleri muhatapları?

Belgrad’dan Svetlana’nın Rusya’ya dönme planı yok: “Moldova’da bir girişimde çalışıyorum, ancak yakın zamanda Hollanda’da bir iş başvurusunda bulundum.”

Sergey AB’de iş aramak için Tiflis’te. Onun için zor olsa da: “İzin günlerim olmuyor, bazen gece uyumaya vaktim olmuyor, arabada uyuyakalıyorum.”

Thomas, homofobiden korktuğu Rusya’ya geri dönmek zorunda kalmayacağını umarak İsveç’te bulunuyor. Herhangi bir işe girebilmek için İsveççe öğreniyor…

Source link