Öğretmen Ivan Kanidi, hayatı pahasına Beslan okulundaki çocukları nasıl kurtardı?

19 yıl önce, 3 Eylül 2004’te, militanların ele geçirdiği Beslan okulundaki çocukları kendi hayatı pahasına kurtaran harika bir insan ve öğretmen olan Ivan Kanidi’nin hayatı sona erdi.

Pontus Rumu Ioannis (Janis) Kanidis, 1 Ocak 1930’da babasının kolektif çiftlik başkanı olarak çalıştığı Gürcistan’ın Tetritskaro bölgesindeki Malaya Iraga köyünde doğdu. Beslan sakinleri için o, uzun yıllar 1 numaralı ortaokulda beden eğitimi öğreten Ivan Konstantinovich Kanidi’ydi. Ordzhenikidze (Vladikavkaz) Khetagurov Pedagoji Enstitüsü beden eğitimi fakültesinden mezun olarak gençliğinde bu mesleği seçti. 1953’te hayatı boyunca ona sadık kaldı.

Ivan Kanidi çocukluğundan beri spora düşkündü, iyi futbol oynadı, atletizm ve boksla uğraştı, bisiklet yarışlarına katıldı. Çocuklarla zevkle çalıştı ve onlara spor sevgisini aşıladı. Okulda yönettiği basketbol bölümünün ekipmanları bile çoğu zaman kendi parasıyla satın alınıyordu. 74 yaşına rağmen genç ve zayıf beden eğitimi öğretmeninin emekli olmak için acelesi yoktu. Beslan sakinlerinin çoğu, yetişkinler bile hayat sorunları hakkında konuşmak ve tavsiye istemek için geldikleri Ivan Konstantinovich’i en sevdikleri öğretmen olarak adlandırıyor. 1 Eylül 2004’te Ivan Konstantinovich herkesle birlikte okul sırasına geldi. Bunu uzun yıllar boyunca okulda en sevdiği işin ve sporun şüphesiz hayatta önemli bir yardımcı olacağı öğrencilerinin olacağını bilerek yaptı. Okulda sadece öğrencilerle ve velileriyle değil, silahlı teröristlerle de tanışacağını hayal bile edemiyordu. Rehine alma başladığında silahlı kişiler ayrılmayı teklif etti ancak Canidi, onların hayatlarını kurtarmak için öğrencilerinin yanında kaldı.

Janis Kanidi’nin Beslan’da kendi adını taşıyan yatılı okulun girişine yerleştirilen büstü

Canidi, rehin almanın ilk dakikalarında onları okul odalarından birine kapatarak birkaç çocuğu kurtardı ve daha sonra oradan kaçmayı başardılar. Militanların rehineleri götürdüğü spor salonunda çocukların durumunu hafifletmek için elinden geleni yaptı ve teröristlerin onlara en azından biraz su vermesini sağlamaya çalıştı. Militanlara, kadın ve çocuklarla kavga ettikleri için Kafkasyalı ya da erkek olmadıklarını ve bunun için ciddi şekilde dövüldüğünü açıkça ilan etti. Onun yönetiminde teröristlere direnmeye çalışan işçi öğretmeni Alexander Mihaylov öldürüldü ancak bu Kanidi’yi durdurmadı. Yakalandığı ilk gün bile kalp krizi geçirdi ama sıcaktan ve susuzluktan zayıflayan çocuklara elinden geldiğince destek olmaya devam etti. Hayatta kalanlara göre, bir patlama meydana geldiğinde parçaların etrafa saçılmasını önlemek için daha önce bunları vücuduyla kapatarak bir veya iki patlayıcı cihazı etkisiz hale getirmeyi başardı. Her zamanki gibi etrafı çocuklarla çevriliyken onlara yardımın geleceği ve bu dehşetin yakında sona ereceği konusunda ilham verdi. Saldırı başladığında ve çocukları koruyan spor salonunda patlamalar duyulduğunda Kanidi, okul çocuklarını makineli tüfekle vurmak üzere olan bir militanla kavga etti. Makineli tüfeğin namlusunu almayı başardı ve ilk mermi çocuklara değil, spor salonunun üzerinde asılı olan tavan kalıntılarına gitti. Mücadele eşitsizdi ama birkaç saniye kazanarak çocukların zaten alevler içinde olan okuldan atlamasına izin verdi. Son ana kadar çocuklardan alınan makineli tüfeğin namlusunu asla bırakmadığını söylüyorlar. Açık bir çatışmada kendisinden birkaç kat daha yaşlı olan bir adamla baş edemeyen militan, tabancasını çıkardı ve yakın mesafeden birkaç kez ateş etti.

Okul müzesinde bulunan Giannis Kanidis’in fotoğrafı.

Beslan trajedisinin ardından Batı basını, ileri yaşına rağmen militanlara cesurca karşı çıkan öğretmenin başarısı hakkında şaşkınlıkla yazdı. Hatta Yunan hükümeti, Beslan’da onun adını taşıyan bir okulun inşası için fon ayırmaya bile karar verdi. 9 Aralık 2004’te Ivan Konstantinovich Kanidi, ölümünden sonra Rusya Federasyonu İnsan Hakları Komiseri “İnsan Haklarının Korunması İçin” Onur Rozeti ile ödüllendirildi. Ödülün sunumunda şunlar belirtildi: “Rehin alınan Ivan Konstantinovich iki patlayıcıyı etkisiz hale getirdi; hayatının son dakikasına kadar çocukları kurtardı, onları kendisiyle korudu. Teröristler, yaşının ilerlemesi nedeniyle okulu bırakmasını önerdi ancak o, çocukları zor durumda bırakmayı reddetti. Öğrencilerin serbest bırakılması operasyonu sırasında Ivan Konstantinovich teröristlerin elinde öldü. Trajediden birkaç yıl önce Canidi’nin öğrencilerinden biri öğretmenine ithaf edilmiş şiirler yazmıştı:

Bir tapınak gibi saygıyla spor salonuna girdim.

Ve bir an eşikte donup kaldım,

Ben – en mutlusu – o dünyaya düştüm,

Görünüşe göre Tanrı’nın alanı.

Tanrımız her zaman bize yardım etmek için acele ediyordu.

Eğer iradeyle çelişseydik,

Ve bize büyük emek duasını öğretti

Terle, gözyaşı ve acıyla.

Satırları naif ama samimi, bu yüksek unvanı tüm hayatı boyunca taşıyan ve ölümde bile ona sadık kalan Öğretmen’e en derin saygı ve şükranlarımızı içeriyor.

Yunanistan ve Norveç tarafından bağışlanan yeni okul, korkunç saldırıdan altı yıl sonra, yani 6 Eylül 2010’dan beri faaliyette ve bugün müdürü oğlu Kostas.

Kahraman Kostas Canidis’in müdürü ve oğlu, babasının büstünün yanında.

Yiannis Kanidis’in büstü, Moskova’lı ünlü Rus heykeltıraş Irini Makarova tarafından yaratıldı: “Bronz gibi sert bir malzemeden gülen bir yüz yapmak zordu ama bir öğretmenin ve nezaket ve nezaket dolu bir adamın hikayesini bilmek çok zordu. Fedakarlık yaparak oğlunun bana sunduğu fotoğrafı kabul ettim” dedi.

Source link