Rodos’un sembolik geyiklerini korumak için parkların oluşturulması

Yunanistan Çevre Bakanlığı ve yerel yetkililer, Rodos adasında geyikleri korumak için parklar oluşturma kararı aldı. Selanik Üniversitesi’ne göre Rodos’taki geyik sayısı 6284, yerel sakinler çok daha büyük ancak belirtilmemiş bir sayıdan bahsediyor.

Çevre Bakanlığı, Güney Ege Adaları Bölge Hükümeti ve Rodos Belediyesi’nin ortak kararına göre, “Hayvan popülasyonunu korumak ve birincil sektörü verdikleri zarardan kurtarmak için Rodos’ta beş geyik parkı oluşturulacak”Birincil Sektör Vali Yardımcısı Filimonas Zannetidis, devlet haber ajansı amna’ya şunları söyledi:

Parkların yer alacağı alanlar yakın zamanda açıklanacak ancak mevcut bilgilere göre bunlar Gaduras Barajı, Güney Rodos, Psinthos veya Apollon ve diğer yerleri kapsayacak.

Parklardaki geyikler beslenecek, sulanacak, ziyaret edilecek, parklar çevre dostu olacak, çevre açısından ihtiyaç duyulan iş olanakları sağlanacak, böylece Rodos’un sembol hayvanı olan geyiğin hayatı kolaylaştırılacak. kesintiye uğradı,” diye vurguladı Zannetidis.

Aynı zamanda, “Bu atışların durdurulması gerektiğini, çok sayıda trafik kazasının yanı sıra çitlerdeki ölümlerin de durdurulması gerektiğini, ada ekonomisine göre önceliğin zarar gören çiftçilerimiz ve hayvan yetiştiricilerimiz olduğunu” da sözlerine ekledi.

Korunmaya muhtaç eşsiz bir hayvan olan Rodos Geyiği

2005 yılında Rhodes Hind’ın (Lanet olsun, dama) genetik olarak diğer tüm Avrupa popülasyonlarından farklıdır ve acilen korunmaya ihtiyaç duymaktadır. 2023 yazında Rodos’ta yaşanan yıkıcı yangınlardan sonra, geyikler doğal yaşam alanlarını kaybedip yiyecek aramak için kalabalık bölgelere göç ettiğinde, yerel halk ve özellikle avcılar, “aşırı nüfuslu” hayvanlardan kurtulmak için ruhsat almak istedi. zarar.

Ancak Mayıs 2022’deki yangınlardan önce bile Rodos belediye başkanı “fazladan” geyiğin toplu olarak yok edilmesi önerildi. Plan, çevreci grupların onu hiçbir bilimsel dayanağı olmayan verileri kullanmakla suçlaması nedeniyle uygulanmadı.

Selanik Üniversitesi’nin yaptığı bir araştırma adadaki geyik sayısını 6.284 olarak ortaya koysa da amna’nın haberine göre yerel halk gerçek sayının çok daha yüksek, belki de iki katından fazla olduğunu tahmin ediyor.

Başıboş koyun ve keçiler

Aşırı geyik popülasyonunun yanı sıra, yerel yetkililer adadaki çok sayıda geyik popülasyonunu da tartıştı. “koyun ve keçiler başıboş.” “Durum devam edemez, acil önlem alınması gerekiyor çünkü alanlar terk ediliyor ve insanlar artık ana sektörle uğraşmak istemiyor. Bunun zararı azalmıyor, çok büyük ve üreticiler hala tazminat alamadı.”diye belirtti Zanetidis.

Koyun ve keçilerle ilgili düşünceler var “Sokak hayvanlarını yakalamak, onları mezbahalara teslim etmek ve etlerini sosyal açıdan aktif kurumlar arasında dağıtmak için daha fazla ekip oluşturun.”

Rodos Geyiği (Yunan platoni) adanın sembolüdür. Bu, Avrupa’da bugüne kadar hayatta kalan birkaç türden biridir. Yaz aylarında, kışın önemli ölçüde koyulaşan kahverengi benekli bir renkle karakterize edilir. Hayvanın kuyruğu 16-19 cm’ye ulaşır (üst kısmı siyah renklidir), vücudun ortalama uzunluğu 1,60 ila 1,90 m, geyiğin yüksekliği yaklaşık 1 m, ağırlığı 40 ila 80 kg arasındadır. İlginç bir şekilde, şehrin eski limanının girişi, üzerinde geyik ve geyik heykellerinin yer aldığı iki stel ile süslenmiştir. Adada geyiklerin adadaki görünümünü anlatan birçok efsane duyabilirsiniz.

Bazıları geyiklerin adaya Haçlılar tarafından getirildiğini iddia ediyor. Antik metinlerde adaya çok sayıda yılanın yaşadığı anlamına gelen “Ophiusa” adı verilmektedir. Yukarıdaki teoriye dayanarak Haçlılar askeri kamplarını yılanlardan korumak için adaya geyik getirmişlerdir. Bu asil hayvanlar sürüngenleri avlamasa da, bazı versiyonlara göre boynuzları, kokusu yılanları iten belli bir maddeyi (muhtemelen alkali) salgılar. Geyiklerin bir kısmı ormanlara kaçarak bir popülasyon oluşturdu.

İkinci teori ise geyiklerin işgal sırasında İtalyanlar tarafından tanıtıldığıdır. Bununla birlikte, diğer antik metinler adaya “Elaphusa” (Yunanca elaphi – geyik, yaklaşık çeviri) adını verir, bu da o günlerde adada geyiklerin zaten var olduğu anlamına gelir. Arkeolojik araştırmalar da MÖ 6. binyıl gibi erken bir tarihte Doğu Akdeniz’de geyiklerin varlığını doğrulamaktadır.

Source link