Köylülerin Öfkesi: Kalküta’daki Değişim ve Hükümetin Alayları

Yüksek üretim maliyetleri, düşük satın alma fiyatları, sanayicilerin ve büyük tüccarların spekülasyonları, üretken, bitkisel ve hayvansal sermayenin korunmaması, yeni Ortak Tarım Politikasının (CAP) uygulanması sonucunda sübvansiyonların azaltılması ve karşılaştırmalı başarısızlıklar ve hükümetin ihmalleri Tarım dünyasındaki boğucu koşullar.

Çiftçiler, hayvan yetiştiricileri, arıcılar ve balıkçılar, iklim krizinin sonuçları, sel ve orman yangınlarının ortaya çıkmasıyla daha da yoğunlaşan son derece karmaşık bir belirsizlik ve zorluk ortamıyla karşı karşıyadır; Devlet mekanizmasının koşullara uyum sağlaması.

Ülkedeki çiftçilerin yerel ve spesifik sorunlar da dahil olmak üzere tüm taleplerinin tek bir paydada olması tesadüf değil: onurlu bir şekilde hayatta kalmak. Mahsullerinizle, sürülerinizle köylerinizde kalın.

Enerji krizi, koronavirüs salgını, Ukrayna’daki savaş ve yüksek hayat pahalılığının da eklendiği birikmiş sorunların hala devam etmesiyle, Yunanistan’daki ve tüm Avrupa’daki çiftçilerin öfkesi daha da şiddetli hale geldi. kendilerini hissettirmek. Yukarıdakilerin tümü çiftçilerin, hayvan yetiştiricilerinin, arıcıların ve balıkçıların hem üretimini hem de gelirlerini etkilemektedir.

Şu anda Avrupa’da genel bir kırsal ayaklanmanın yaşanıyor olması tesadüf değil ve bu ayaklanmanın temel talepleri tüm ülkelerde hemen hemen aynı: yeni ΚΑΠ’nin çevre kurallarının gevşetilmesi, artan fiyatlardan korunma ve ucuz ithalat.

Ancak Yunanistan’da kırsal kesimde yaşayanların raylara binmek için çok daha fazla nedenleri var. Çiftçiler, kendileriyle açıkça alay edilen politikanın zayıf halkası gibi hissediyorlar: Sürekli olarak güzel ve harika sözler duyuyorlar, ancak bunun sonucunda gelirleri o kadar azalıyor ki, çiftliklerinin sürdürülebilirliği şüpheli hale geliyor.

Son yıllarda çiftliklerde, üretimde ve hayvancılıkta yaşanan düşüş oranına bakıldığında bunu görmek kolaydır. Ancak bu yıl düğüm atıldı: sadece birkaç gün önce hükümet ΕΛΓΑ’nin var olduğunu hatırladı. Hükümet, eski OPECPE Başkanını hatalarından dolayı görevden aldı ve yerine onu getirdi. Fakat bu hatalar düzeltilmedi. Çiftçiler henüz herhangi bir ek ödeme görmediler. Tesalya’daki mağdurlar ise, bahanelere ve sözlere rağmen aylar geçmesine rağmen hala tünelin sonundaki ışığı bekliyorlar.

Bütün bunların ortasında ve seferberlik baskısı altında hükümet, üretimin maliyetini ve çiftçilerin bu durumla baş edememesini hatırladı. Peki bu, bastırılmış öfkeyi yatıştırmaya yönelik bazı veya ayrı tedbirlerin açıklanmasıyla yapılabilir mi?

4. sanayi devrimi, dijital dönüşüm, yapay zeka çağında, ülkemizdeki çiftçiler tek başına ve çaresiz bir şekilde hayatta kalmaya çalışıyorlar; başımıza musallat olan, yaralı etlerinden geriye kalanları parçalayan canavarlar ve yırtıcılarla karşı karşıyalar. . Onur, adalet, dürüst konuşma ve dürüst kararlar isterler.

10 milyonluk nüfusa sahip olan ülkemiz, her yıl gıda ürünleri ithalatı için muhtıra ödüyor. Diğer ülkelerin ekonomilerine akan milyarlar, sonunda kapatılması gereken büyük, kanayan bir yaradır. Bu da ancak çiftçinin kendi ülkesinde üretim yapabilmesi için desteklenirse olur. Yunanistan belki de Avrupa’da farklı koşullar ve farklı politikalar altında nüfusunu yeterince besleyebilen tek ülkedir. Hükümetler bunu anladığında çiftçi hak ettiği yere gelecektir.

Source link