Xi Jinping'in kozu: Çin, Putin'i Ukrayna'daki savaşı durdurmaya teşvik edebilir mi?

Fransa Cumhurbaşkanı Macron, Mayıs ayı başında Çin Devlet Başkanı Xi Jinping ile yapacağı toplantıda, Xi'nin Ukrayna'daki savaşı durdurması için Vladimir Putin'i etkileyebilmesi için kendisiyle “kişisel bağı” güçlendirmek istediğini söyledi.

Diğer Batılı ülkeler ve Ukraynalı yetkililer sürekli olarak Çin'in Rusya Federasyonu üzerindeki etkisi konusunda büyük umutlardan bahsediyor. Peki Xi Jinping, Ukrayna'daki savaş konusunda Putin'i herhangi bir şekilde etkileyecek mi?

Evet. Mümkün. Ancak asıl soru tam olarak nasıl olduğudur. Pekin kesinlikle savaşı mümkün olduğu kadar çabuk bitirmekle ilgileniyor. Daha önce de yazdığımız gibi, Çin'in ana jeopolitik stratejisini bozuyor – Avrupa'yı ABD'den koparmak ve onu engellemek. AB Washington'un Çin'e yönelik sert yaptırımlarına ve varsa Çin mallarının pazara erişimine yönelik kısıtlamalara katıldı. Ancak savaş ne kadar uzun sürerse ABD'nin Avrupa ile bağlantısı da o kadar güçlü olur.

Aynı zamanda Çin'in Rusya üzerinde güçlü bir nüfuzu var. Ukrayna'nın geniş çaplı işgalinin başlamasının ardından Rusya Federasyonu, hem mallarını ihraç etme hem de gerekli ürünleri Çin'den ithal etme (askeri-sanayi kompleksi dahil) açısından Çin'e bağımlıdır ve bu da Rus ekonomisinin büyümesine olanak tanır. Batı yaptırımlarına dayanın ve silah üretimini artırın.

Ancak aynı zamanda Çin'in Moskova'yı, tüm birliklerin 1991 sınırlarına çekilmesi ve tazminat ödenmesi şeklindeki Ukrayna “barış formülünü” kabul etmeye ikna etmesi pek mümkün görünmüyor. Çünkü bu, Putin'in hiçbir koşulda kabul etmeyeceği gerçek teslimiyeti olacaktır (özellikle de cephe hattındaki mevcut durum göz önüne alındığında ve Rusya Federasyonu içinde istikrarın korunması şartıyla). Ve Pekin'in kendisinin Batı ve her şeyden önce ABD için tam bir zafer gibi görünecek bir seçenek istediği de bir gerçek değil. Üstelik Çin ile Washington arasındaki ilişkilerde artan gerilim bağlamında Rusya ile ilişkiler Çin açısından stratejik önem taşıyor.

Batı aynı zamanda Çin'i, Çin'in Avrupa'ya, Kuzey Amerika'ya ve Asya-Pasifik bölgesindeki müttefik ülkelere yaptığı büyük ihracatlar yoluyla Rusya Federasyonu üzerinde baskı kurmaya teşvik edecek güçlü bir nüfuz aracına da sahip. (Japonya, Güney Kore, Avustralya, Tayvan ve diğerleri). Bu hacimler Çin'in Rusya'ya ihracatının kat kat üstünde ve Pekin doğal olarak bunları kaybetmek istemiyor.

Ancak bu bağımlılık karşılıklıdır. Batılı ülkeler de büyük miktarlarda Çin malının tedarikine bağımlıdır. Ve ABD ve AB'nin önümüzdeki yıllarda bunları kendi üretimleriyle değiştirmesi pek mümkün görünmüyor. Kabuk gibi teknolojik açıdan ilkel ürünlerin üretimine büyük zorluklarla başlasalar bile Çinlilerin sağladığı daha karmaşık mallar hakkında ne söyleyebiliriz? Ayrıca Çin'e yönelik geniş çaplı yaptırımlar, Çin'in dolardan ve eurodan çıkışını hızlandırabilir ve bu da bu para birimleri için ek sorunlar yaratacaktır. Yani Batı'nın, Çin'i Rusya Federasyonu ile tüm bağlarını tamamen koparmaya ve ekonomik olarak desteklemeyi bırakmaya sevk edebilecek hızlı bir çözümü yok.

ABD elbette Rusya Federasyonu ile çalışan Çinli şirketlere yönelik yaptırımları kademeli olarak genişletmeye devam edebilir. Ancak uygulamanın gösterdiği gibi, Çinli ve Rus şirketler bağlantılarını “göstermemeyi” çoktan öğrendiler; ödemeleri kripto para birimiyle, üçüncü ülkelerden aracılar aracılığıyla veya Amerikan yaptırımlarından özellikle korkmayan küçük bankalar aracılığıyla gerçekleştiriyorlar. Eğer Rusya Batılı ülkelerden büyük ölçekli “paralel ithalat” gerçekleştirebildiyse, aynısını Çin'den ve Çin'e yapılan tedariklerle yapmak daha da gerçekçi olacaktır.

Ancak tüm bunlarla birlikte, Çin'in Putin üzerindeki savaşı sona erdirme etkisinin gerçekten etkili, hatta belirleyici olabileceği bir seçenek var. Bu, ön cephedeki savaşı durdurmaktır (“Kore senaryosu”). Aslında, Rus birliklerinin Ukrayna topraklarından çekilmeden derhal ateşkes öngören Çin barış planında yer alan da tam olarak budur.

Ve Moskova'yı bu planı kabul etmeye ikna etmek Pekin için çok gerçek bir görev. Üstelik Rusya, hem Putin'in hem de Lavrov'un ağzından resmi olarak Çin planını desteklediğini açıkladı. Ve Batı medyası periyodik olarak Kremlin'den gelen “Kore senaryosuna” hazır olunduğuna dair sinyaller yazıyor. Ayrıca aynı seçenek Rus seçkinlerinin önemli bir kısmı ve anketlere göre Rus nüfusunun çoğunluğu tarafından da destekleniyor.

Ancak Putin'in aslında mevcut cephe hattındaki savaşı durdurmak istemediği ve “acı sona kadar” savaşmayı planladığı bir versiyonu da var. Ve hem o hem de Lavrov, Çin'in barış planına destek konusunda açıklamalar yapıyorlar çünkü Ukrayna'nın bunu kabul etmeyeceğinden eminler. Ve eğer Kiev ve Batı birdenbire “Kore senaryosu” üzerinde anlaşmaya varırlarsa, o zaman Moskova, müzakereleri çıkmaza sokmak için kendileri için kabul edilemez bir takım koşullar öne sürebilir. Örneğin, Ukrayna ordusunun büyüklüğünde keskin bir azalma, Zelensky'nin görevinden ayrılması, dondurulmuş Rus varlıklarının derhal iadesi vb.

Ancak bu durumda Rusya Federasyonu'nu bu koşulların ortadan kaldırılması veya yumuşatılması konusunda etkileyebilecek olan Çin'dir ve taraflar savaşın cephede sona ermesini sağlayacak bir uzlaşmaya varabilir. Ve Pekin'in bu görevi, Moskova'yı birliklerini 1991 sınırlarına çekmeye ikna etmekten çok daha gerçekçi.

Pekin, Putin'i “baştankarayı” (zaten ele geçirilmiş olan Ukrayna toprakları) kendi ellerine bırakmaya ve Putin'in kendisi bile orada olsa bile gökyüzündeki “vincin” (Ukrayna'nın tamamı veya çoğunun kontrolü) kovalamamasına ikna edecek argümanlar bulabilir. bu “vincin” kontrolü Mevcut savaş sırasında hâlâ onu yakalamayı umuyor (ki bu bir gerçek değil).

Ancak sorun şu ki, Ukrayna ve Batı'dan ön cephede savaşı durdurma konusunda anlaşmaya hazır olduklarına dair hiçbir sinyal yok. Resmi konum aynı: 1991 sınırlarına erişim. Ancak Pekin'in bu konuda yardımcı olması pek mümkün değil. En azından cephedeki veya Rusya'nın içindeki durumu dramatik bir şekilde değiştirecek mücbir sebep olayları yoksa.

Yazarın görüşü editörlerin görüşünü yansıtmayabilir

Source link