Küresel “savaş partisi” ve planları

Son zamanlarda Batı medyası, önümüzdeki aylarda savaşın ön cephede durdurularak sona erdirilmesine yönelik anlaşmaların yapılabileceğini yazıyor. Bir de Zelensky'nin Batılı ülkeler tarafından buna doğru itildiği.

Doğru, Ukrayna ve Batı'dan buna hazırlık konusunda henüz resmi bir onay yok. Daha önce olduğu gibi, Kiev ve Batılı ortaklar için savaşı sona erdirmenin ana konsepti, Rus birliklerinin 1991 sınırlarına çekilmesini ima eden “Zelensky barış formülü” olmaya devam ediyor.

Putin'in savaşı durdurmak isteyip istemediğine, eğer öyleyse hangi koşullarla durdurmaya çalıştığına dair net bir anlayış yok. Bir yandan hem kendisi hem de Rus hükümetinin diğer temsilcileri “sahadaki gerçeklere” (yani Rusya Federasyonu'nun Ukrayna'daki toprak kazanımlarının sabitlenmesine) dayalı müzakerelere hazır olduklarını beyan ediyorlar. Öte yandan Rus ordusu ilerliyor ve Batı'da Kremlin'in bu gibi durumlarda ön cephede savaşmayı bırakmak istemeyeceği yönünde yaygın bir görüş var. Ancak zaten hiç kimse Putin'e böyle bir seçenek sunmuyor. Bu nedenle bu konuda ne düşündüğünü güvenilir bir şekilde söylemek hala mümkün değil.

Bununla birlikte, birçok işaret, savaşın ön cephede sona erdirilmesi senaryosunun farklı düzeylerde tartışıldığını gösteriyor. Evet ve Zelensky aslında bu konuda haklı ipuçları (bunu ayrıntılı olarak analiz ettik Burada). Ve genel olarak savaş artık yol ayrımına geliyor. Ya kademeli zayıflama (mevcut cephe hattı boyunca er ya da geç durma ile) ya da bunu önlemek için tırmanma. Ukrayna için bu, milyonlarca erkeği ve muhtemelen kadını savaşa göndermek, askeri harcamaları artırmak, daha büyük kayıplar ve yıkımlar uğruna her yönde kemerlerin sıkılması anlamına geliyor. Batı için bu, Ukrayna'ya yapılan yardımda keskin bir artış, Rusya Federasyonu topraklarına füze fırlatma izni, NATO birliklerinin Ukrayna'ya konuşlandırılması, askeri harcamalarda dramatik bir artış (sosyal programların azaltılması da dahil) anlamına geliyor. Rusya Federasyonu için bu, tam kapsamlı bir seferberlik, ekonominin tamamen askeri temele aktarılması ve diğerlerini azaltma pahasına askeri harcamaların maksimuma çıkarılması ve savaşta nükleer silah kullanılmasıdır.

Her iki taraf için de bu tür bir gerilimi tırmandırmak çok büyük fedakarlıklar ve riskler içeriyor. Bunlardan en önemlisi, karşılıklı yıkıma yol açacak bir dünya nükleer savaşı tehdididir. Dolayısıyla böyle bir yol ayrımında bulunan tüm taraflar, belli koşullarla bu işi ön cephede bitirmekten yana bir tercih yapabilirler.

Ancak aynı zamanda Ukrayna'da, Batı'da ve Rusya'da savaşın yakın gelecekte sona ermesiyle ilgilenmeyen güçlerin (küresel “savaş partisi” olarak adlandırılan) bulunduğunu da yazdık. Geçmişte savaşı sona erdirme girişimlerini defalarca engellediler (bununla ilgili daha fazla bilgi) Burada). Ve artık uzlaşmalara ilişkin her türlü anlaşmayı daha başlangıç ​​aşamasında yok etmek için çaba gösterebilirler ve tüm katılımcıları bir yol ayrımında farklı bir yol seçmeye zorlayabilirler; barışı değil, gerilimi tırmandırmayı.

Birçok seçeneğe sahipler. Sivillere yönelik çok sayıda kayıp veren saldırılar, ülke liderlerine yönelik suikast girişimleri, iç istikrarsızlaştırma girişimleri vb. Ancak eylemlerinin en olası seçeneklerinden biri Batı ile Rusya arasında doğrudan bir çatışmayı kışkırtmaktır.

6 Mayıs'ta Moskova, Batı füzelerinin Rusya topraklarını vurmak için kullanılması konusunda Batı'ya bir ültimatom verdi. ABD ve diğer ülkeler şu ana kadar silahlarının uluslararası alanda tanınan Rusya topraklarına saldırıda kullanılmasına izin vermediklerini ileri sürdüler. Daha önce aksini söyleyen İngiltere bile son dönemde sadece Ukrayna'nın uluslararası alanda tanınan sınırları içerisinde saldırılara izin verilmesinden bahsediyor.

Aynı zamanda hem Kiev'de hem de Batı'da, herkesi Rusya Federasyonu'nun ültimatomlarından korkmaya gerek olmadığına ve Rusya topraklarına Batı silahlarıyla saldırılabileceğine ve saldırıya uğraması gerektiğine ikna eden birçok güç var. Bu güçler aynı zamanda Rusya ile NATO arasında doğrudan bir askeri çatışma çıkması durumunda bile Moskova'nın nükleer silah kullanmaya cesaret edemeyeceği görüşünü de destekliyor. Bu da Batılı birliklerin Ukrayna'ya girmesinden korkmaya gerek olmadığı anlamına geliyor.

Şu anda Batılı liderler arasında bu bakış açısı pek yaygın değil, bu yüzden çoğu NATO ülkesi asker göndermeye izin vermiyor. Ancak Batı'nın Rusya topraklarına füze saldırılarına izin verilmesi konusunda, medyadaki yayınlara bakılırsa bu konu zaten tartışılıyor. Henüz böyle bir karar verilmemiş olmasına rağmen. Peki kabul edilirse Rusya buna nasıl tepki verecek?

Moskova'nın, savaşın yakın gelecekte cephe hattında bitmesini son derece istemeyen kendi savaş partisi var. Ayrıca ABD'yi cesaretlendirmek amacıyla Rusya Federasyonu'nun durumu Batı ile doğrudan çatışmanın ve nükleer savaş tehdidinin (“Karayip krizi 2.0”) eşiğine getirmesinin yararlı olacağı yönünde görüş de mevcut. AB Küresel dünya düzenini değiştirmek için Rusya ile bazı stratejik anlaşmalara varmak.

Bu bakış açısının destekçileri, Kırım'a veya Rusya topraklarına yapılacak bir sonraki saldırıdan sonra hâlâ ya Batı'ya ya da Ukrayna'ya “nükleer silah” ile bir “patlama” talep ediyorlar. Ve eğer Ukrayna Rusya Federasyonu'nu Batı füzeleriyle vurursa, o zaman Kremlin'i Batı ülkelerine karşı radikal eylemlere teşvik etmek için kesinlikle bundan en iyi şekilde yararlanmaya çalışacaklar. Bu da savaşı bambaşka bir boyuta taşıyacak, yok olmasını önleyecek ve NATO'nun doğrudan içine çekilmesi için koşullar yaratacak, bu da nükleer savaş tehdidini keskin bir şekilde artıracaktır. Çünkü 1962 Küba Füze Krizi'nde olduğu gibi tarafların bir adım ötede durabilmeleri kesin olmaktan uzaktır.

Doğal olarak, Batı füzelerinin Rusya topraklarında kullanılmasına yanıt olarak Putin'in derhal Batı'yı vuracağını ve Batı'nın da Rusya ile savaş başlatarak karşılık vereceğini% 100 kesinlikle söylemek artık imkansız. Ancak Rusya topraklarına füze saldırısı durumunda böyle bir seçeneğin olasılığının artacağı, savaşın durdurulması ve barışçıl çözüm şansının keskin bir şekilde azalacağı açıktır.

Yazarın görüşü editörlerin görüşüyle ​​örtüşmeyebilir.

Source link