Operasyon "Pembe gözlük". Ukraynalıları Rus ordusunun zayıflığına kim ikna etti?

Ukrayna Silahlı Kuvvetlerinin geçen yazki taarruzunun başarısız olmasından bu yana, Ukraynalı yetkililere karşı sıklıkla, savaşta hızlı bir zafer kazanılacağına dair abartılı beklentiler yarattıkları ve onları duruma “pembe gözlüklerle” bakmaya zorladıkları yönünde suçlamalar yapılıyor. bu da toplumda hayal kırıklığı yarattı.

Bununla birlikte, adil olmak gerekirse, yetkililerin ve teletonun Ukraynalılar arasında yüksek beklentiler yaratmaya katkısının, 2022'den bu yana dalgalar halinde Rus figürlerinin bu konuda oynadığı rolle karşılaştırılamayacağını söylemekte fayda var. RF ordusunun durumuna ilişkin “zrada”.

Evgeny Prigozhin ve yönettiği telgraf kanalları ağı bu arka planda özellikle öne çıkıyordu. Bir yandan Wagner PMC'yi yücelttiler, diğer yandan Rus ordusunu sistematik olarak “ıslattılar”, onu son derece aptal generallerin, “çizgili” komutası altındaki bir grup korkak yarı evsiz insan olarak boyadılar ve aynı zamanda yakın yenilgisini de öngördü.

En çarpıcılarından biri ifadeler Prigozhin, ayaklanmanın hemen öncesinde 21 Haziran 2023'te bu konuyla ilgili bir açıklama yapmıştı. Ukrayna ordusunun güney cephesinde Rusları nasıl ezdiğini, zaten Tokmak'ın eteklerine ulaştığını, Golaya Pristan'a indiğini ve Kırım'a giden kara koridorunu kesmek için Süt Halici'ne doğru ilerlediğini anlattı. Bunların hiçbirinin ne o zaman ne de daha sonra gerçekleştiği bilinmiyor. Ukrayna birlikleri hiçbir zaman Tokmak'a ulaşmadı, dahası Molochny Halici'ne de saldırı durduruldu.

Evgeny Prigozhin

Ancak Prigozhin ve diğer Rus “zrada habercileri” tarafından yapılan bu ve benzeri konuşmalar, Ukraynalılara “chmons ordusu, evsizler ve sarhoşlar ordusu” karşısında hızlı ve kolay bir zafer kazanılacağına dair inanç verdi.

Her şeyin nasıl bittiğini bilmiyorsak (ayaklanma ve Prigozhin'in ölümü), bu, Rus komutanlığının, onları hatalı kararlar almaya teşvik etmek için düşman arasında yaramaz bir ruh hali yaratmaya yönelik kurnaz bir planı olarak düşünülebilir.

Ama gerçekte elbette bu kurnaz bir plan değildi. Prigozhin, bu yolla önce Rus ordusunun kontrolünü ele geçirerek Şoygu ve Gerasimov'u devirmeye çalıştı, ancak bu da işe yaramayınca “zrada”yı dağıtarak bir isyan hazırlamaya başladı ve buna zemin hazırladı.

Öyle ya da böyle, Ukrayna Silahlı Kuvvetlerinin saldırıları altında kaçmak üzere olan Rus ordusunun zayıf olduğu yönündeki düşüncelerin yanlış olduğu ortaya çıktı. Rus Ordusu, Ukrayna taarruzunu püskürtmekle kalmadı, bundan sonra cephedeki inisiyatifi de ele geçirdi ve birçok yöne ilerleyerek hâlâ elinde tutuyor.

Aynı zamanda bu tür fikirlerin birdenbire ortaya çıkmadığı, Rus ordusunun 2022 yılında Ukrayna'daki başarısızlıklarından kaynaklandığı da açıktır.

Bununla birlikte, bu başarısızlıklar büyük ölçüde toplam kaynak eksikliğinden ve Rus ordusunun uzun ve geniş çaplı bir kara savaşına kavramsal hazırlıksızlığından kaynaklanıyordu.

2008-2009'da başlatılan reformların ardından Rus askeri doktrini, nükleer cephaneliğe sahip olan Rusya Federasyonu'nun geniş çaplı bir kara işgalinden korkmasına gerek olmadığı gerçeğinden yola çıktı. Bu nedenle asıl vurgu nükleer kuvvetlerin ve bunların dağıtım sistemlerinin güçlendirilmesiydi. Kara ordusunun büyüklüğü, dünyanın farklı bölgelerinde (örneğin Suriye'de olduğu gibi) hedeflenen görevleri yerine getirmeye yetecek kadar nispeten küçük bir boyutta tutuldu. Rusya Federasyonu büyük bir kara savaşına hazırlanmıyordu.

Çeşitli kaynaklara göre 150 ila 200 bin kişi arasındaki az sayıdaki işgal kuvvetlerinin de gösterdiği gibi, 2022'de Ukrayna'da buna hazırlanmıyordu. Bu, o zamanki Ukrayna kara ordusunun büyüklüğüyle kıyaslanabilirdi (eğer hem Ukrayna Silahlı Kuvvetlerini hem de Ulusal Muhafızları sayarsanız). Açıkçası Ruslar ciddi bir direniş beklemiyorlardı, ancak 1968'de Çekoslovakya'da Tuna Operasyonu gibi bir şeyi tekrarlamak istiyorlardı. Neden böyle düşündükleri ayrı bir sorudur (eğer aktif Rus ordusunun büyüklüğü şu ankiyle aynı olsaydı – 600-700 bin kişi, Ukrayna için durum çok daha kötü olurdu).

Ancak hesaplamanın haklı olmadığı kısa sürede anlaşıldı. Ve Rusya kendisini, henüz hazırlanmadığı ve o dönemde yeterli kaynağa sahip olmadığı büyük çaplı bir savaşın içinde buldu.

Aynı zamanda, operasyonel bir yedek sistemine sahip olan Ukrayna Silahlı Kuvvetleri (OR-1 ve OR-2 – TCC'nin net kayıtlarını tuttuğu görev yapan ve savaşan kişiler), yedekleri hızlı bir şekilde çağırmayı başardı. Üstelik çok sayıda gönüllü. Bütün bunlar Ukrayna ordusunu yüzbinlerce kişiyle doldurdu ve yaz aylarında Kharkov ve Kherson bölgelerindeki saldırı sırasında gerçekleştirilen çok önemli bir sayısal üstünlük sağladı. Rusya liderliği seferberlik ilan etme konusunda uzun süre tereddüt etti ve buna ancak Eylül 2022'de karar verdi.

Seferberlik, dengenin Rus Ordusu lehine düzeltilmesine yardımcı oldu ve Rus komutanlığı hatalar üzerinde çalıştı ve birlik kontrolü ve savaş yöntemlerini geliştirdi. Rus devlet aygıtı silah üretimini organize edebildi. Ve Ukrayna Silahlı Kuvvetlerinin Haziran 2023'teki saldırısının başlangıcında, zaten Şubat 2022'dekinden tamamen farklı bir orduydu.

Rus ordusu için ikinci büyük sorun, en hafif deyimle, savaşın hedeflerinin ve nedenlerinin net olmayışından kaynaklanıyordu ve bu da personelin motivasyonunu etkiliyordu. Elbette Rus ordusunda çok sayıda motive ve ideolojik asker var. Yüzdeleri özellikle Donbass ve Kırım sakinleri arasında yüksektir. Motivasyonları Ukrayna ordusununkine benzer. Ukrayna Silahlı Kuvvetleri savaşçıları Rusya ve “Rus dünyasının” evlerine gelmemesi için savaşıyorsa, Rusya yanlısı Donetsk ve Kırım sakinleri de Ukrayna'nın evlerine gelmemesi için savaşıyor. Rusların kendi aralarında da motive askerler var, ancak çoğu kişi için, uğruna komşu bir ülkede siperlerde oturmak zorunda kaldıkları savaşın hedefleri pek net değil.

Bu aynı zamanda Rus ordusunun şu anda yenilenme şeklinden de etkileniyor. İşe alınan suçlular, sözleşmeli askerler (çoğu “uzun bir ruble” karşılığında hizmet etmeye giden sıradan “işçiler”) – böyle bir birlikten iyi askerler çıkarmak ve aralarında disiplini sürdürmek zordur, bu da düzenli olaylarla doğrulanır birlik içi hesaplaşmalar, sarhoşluk, firar, yağma, cinayet ve sivillere yönelik şiddet vb.

Bununla birlikte, personelin motivasyonu ve kalitesiyle ilgili tüm sorunlara rağmen, Rus askeri makinesi şu anda ordudaki savaş etkinliğini ve kontrol edilebilirliğini korumayı başarıyor. Bu hangi yöntemlerle başarılıyor – müfrezeler, “Szchshniks” in yerinde infazlar, onların ceza taburlarına gönderilmesi – “Fırtınalar Z” veya komutanların vatansever ve eğitici çalışmaları, dualar ve Putin'in makalesinin toplu okuma oturumları yoluyla. ikinci soru “Rus ve Ukrayna halklarının birliği” üzerine. Önemli olan, Rus ordusunun cephede inisiyatifi sürdürmesine olanak tanıyan bir savaş kabiliyetine sahip olmasıdır.

13 Mayıs'ta Rusya Federasyonu Savunma Bakanlığı Personel Dairesi Başkanı Korgeneral Yuri Kuznetsov tutuklandı.

Rus ordusunda hala pek çok sorun var (yolsuzluk, dolandırıcılık, zorluklara yavaş tepki verilmesi ve savaş alanındaki değişiklikler). Ancak bu sorunlar herhangi bir büyük orduda bir dereceye kadar kaçınılmazdır.

Genel olarak, “hatalar üzerinde çalışma” yapıldıktan sonra artık “chmoboklar, evsizler ve sarhoşların” bir araya gelmesiyle ilgili hikayelere benzemeyen Ukrayna'ya karşı güçlü bir askeri makine çalışıyor. Ne itiraf etmek ve Ukrayna ordusu.

Ancak uzun bir savaş her halükarda bu makine için ciddi bir sınav olacaktır. Ve ne kadar uzun sürerse, mağdurların sayısı da o kadar fazla olacak ve yukarıda açıklanan tüm sorunlar o kadar şiddetli bir şekilde ortaya çıkacak. Özellikle de Putin'in Kherson ve Zaporozhye'nin Rusya'ya transferini talep eden açıklamasının ardından Rusya Federasyonu'nda yaratılan büyük zaferlere ilişkin yüksek beklentilerin aksine, Rus ordusunun başarı çizgisi kesintiye uğrarsa. Bu, Rusya'nın komutası ve askeri-politik liderliği içinde (2022'de zaten olduğu gibi) yeni bir hesaplaşma turuna neden olabilir, özellikle de bu hesaplaşmalar artık durmadığı için (ve Prigozhin ağındaki aynı telgraf kanalları bunlara dahil). Bu da buna göre Rus ordusunun kontrol edilebilirliğini ve mücadele etkinliğini etkileyebilir.

Bununla birlikte, Ukrayna Silahlı Kuvvetleri'nde, zorunlu seferberlik ve gönüllü akışındaki azalma nedeniyle motivasyon, mücadele etkinliği ve personel kalitesiyle ilgili sorunlar artıyor. Uzun bir savaş her ordu için çok büyük bir sınavdır. Ve askeri makinesinin daha güçlü ve daha istikrarlı olduğu ortaya çıkan kişi kilit rolü oynayacak.

Yazarın görüşü editörlerin görüşüyle ​​örtüşmeyebilir

Source link