Altın İsviçre Yeni raporunda, küresel ve ulusal borç güçlerinin etkisinin çok büyük olduğunu ve bunun artık gelecek nesillerin geleceğine yansıdığını tespit ediyor.
“Yeni nesile borç kabusu miras kaldı”, diye yazıyor Altın İsviçre, neredeyse her hafta Batı ülkelerinin ekonomilerini önümüzdeki yıllarda ve muhtemelen aylarda nelerin beklediği konusunda uyarıyor. – ABD gibi bir zamanların muhteşem ülkesi, Ulusal bilançonun varlıklardan trilyonlarca daha fazla fonlanmamış pasife (210 trilyon) sahip olduğu ve Kongre Bütçe Ofisi'nin borç/GSYİH oranının %120+ olduğu bir dönemde Daha fazla para basılmadığı sürece Sosyal Güvenlik ve Medicare bütçelerinin 2030 yılına kadar tükeneceğini kabul ediyor, endişelenmemiz gerekiyor.
Ayrıca, Dünya rezerv para biriminin sahibi 3 trilyon dolarlık çifte açık (mali ve ticari) verdiğinde ve reel enflasyonu çarpıtıyorsa, borç yükümlülüklerimizde dikkatlice gizlenmiş negatif reel getiriler elde etmek için yalnızca bizim (ve bunları ödeyenlerin) ödemek zorunda kalacağı faturalarla ilgilenmemeliyiz, ama aynı zamanda onlara ödenen “dolarların” kısır profili. Geçmiş başarılı olur, gelecek ise acı çeker.”
Gold Switzerland'a göre, Geçmiş nesiller büyük ölçüde borçları şişiren ve balonlar yaratan aşırı gevşek para politikaları sayesinde zenginleştiTamamen miyop politikalarla kapitalist değil feodal zenginlik transferine katılmak bir efsane değil, bir gerçektir.
Ve David Hume'dan von Mises'e, hatta Reinhart ve Rogoff'tan Mark Twain'e veya Ernest Hemingway'e kadar her ayık iktisatçı veya düşünürün bildiği gibi, “Onlarca yıl boyunca krediyle yaşayan bir ulus, gelecek nesile devalüe edilmiş bir para biriminin ödediği onlarca yıllık acıyı bırakıyor.”
Nesiller boyunca ulusal ekonomiler, ulusal gelirlerinin çok üzerinde bir borç batağına saplanmış durumda. Kısacası, önceki nesiller Fed veya ECB'den gelen martinilerin tadını çıkarırken, sonraki nesiller akşamdan kalmalıkla uğraşmak zorunda kaldı. Bu bağlamda Gold Switzerland bazı somut gerçeklere dikkat çekiyor:
Açgözlülük. “Ben doğmadan çok önce büyükbabam Ford'da yönetici iken, halka açık en büyük şirketlerde CEO maaşının çalışanlara oranı 20'ye 1 idi. Bugün bu oran 340'a 1'e çıktı. Amazon örneğinde ise bu oran 20'ye 1'e çıktı. yöneticilere göre bu oran 6.474'e 1 gibi şaşırtıcı bir rakam. Tekrar ediyorum, ben bir kapitalistim ama bu servet eşitsizliği ve üst düzey yöneticilerin açgözlülüğü, adil oyunun ve krediye eşit erişimin veya gerçek kapitalist rekabetin bir ürünü değil.”– Gold Switzerland analisti diyor.
Scott Galloway bu kuşağı “yönelimli” olarak nitelendirdiSorumluluğun azalmasıyla birlikte ücret artışı” Boeing CEO'sunun yıllık 34 milyon dolarlık maaşının da gösterdiği gibi.
Hisse senedi piyasaları: “Ancak ABD borsasının büyük ölçüde hileli bir oyun alanı olduğunu, gerçek servetin %90'ının nüfusun %10'una ait olduğunu ve bunların çoğunun söz konusu nesilde reşit olduğunu unutmayalım. “açgözlülük”.
Bu zenginlik etkisi büyük ölçüde hükümetlerin piyasaların çökmesine asla izin vermeyen eylemlerinden kaynaklanmaktadır. Banka kurtarma paketinden (Wall Street sosyalizmi) mevcut tezat oluşturan “borç kaynaklı büyüme” anlatısına (35 trilyon) kadar uzanan politikalar, dünya tarihindeki en büyük gelir eşitsizliğine ve hızlı yoksullaşmaya yol açtı.
ABD'de yaşayanların son iki nesli kazanıyor Enflasyona göre düzeltilmiş daha az para varken, karşılanamaz konutlardan korkunç derecede şişirilmiş öğrenim ücretlerine (borçla köleleştirilmiş) kadar yaşam maliyetleri artıyor.
Bir zamanlar ortalama ev fiyatı ilk yıl gelirine göre 4,4 kat iken bugün 8,5 kata çıktı. Amerikan tarihinde ilk kez 30 yaşındakilerin durumu ebeveynlerinin 30 yaşında olduğu kadar iyi değil; bu da bir nesil ile bir sonraki nesil arasındaki sosyal sözleşmenin artık resmi olarak bozulduğunu gösteriyor.
More Stories
Nikos Karvelas: “Yoksulluk bir hastalıktır ve kiliseler yıkılırsa düzelir”
Batı büyük bir ekonomik krize doğru büyük bir hızla koşuyor
Bu iyi, iyi IMF…