Korint kuru üzümleri 45 ülkeye ihraç edildi

Kuru üzüm Yunanistan'ın en önemli tarım-gıda ürünüdür. Örneğin Corinthian dünya çapında kırk beş ülkeye ihraç ediliyor. Ancak sektörün sadece beklentileri değil, sorunları da var.

Antik çağlarda Homeros zamanında başlayan Yunan kuru üzüm üretimi, zorlu bir dönemden sonra “iyileşme” sürecine giriyor. Çoğu Nemea, Ilia, Achaia, Messinia ve Zakynthos bölgelerinde bulunmaktadır.

Sadece on yıl önce, kuru üzüm üretimi 140.000 dönüme ulaşmıştı; bu, 2020'nin başında 100.000 dönüme düştü ve şu anda 70.000 dönüm, yani on yıl öncekinin tam yarısı.

“Büyük hasar” fiyatların sert bir şekilde düştüğü ve birçok çiftçinin meslekten ayrıldığı koronavirüs döneminde yaşandı. Korint Üzümü Mesleklerarası Örgütü Başkanı Thanasis Sotiropoulos şunları söylüyor:

“Koronavirüsten önce ürünün kilosu 1,7 euro civarındayken, pandemi döneminde fiyatlar kilosu 70 kuruşa kadar düştü. O dönemde Tarım ve Gıda Bakanlığı'ndan düzgün bir önlem alınmıyordu.”

Ona göre bu, ekimin terk edilmesine yol açtı çünkü “Yunanistan'daki belki de en zor ekim ama aynı zamanda çok pahalı.” Yine de sektörün karşılaştığı önemli zorluklara rağmen “tekrar yolunu bulacağı” yönündeki iyimserliğini ifade ediyor. Fiyatların geçen yıla göre daha yüksek seviyelerde olması, hatta karantina öncesi seviyelere yaklaşması bekleniyor. Bu, zorlu geçen birkaç yılın ardından çabalarının karşılığını bir kez daha alacak olan üreticiler için olumlu bir gelişme.

Bu yılki hasat hacim olarak küçük ama mükemmel kalitede olacak ve bu da üretilen ürüne ek değer katacak. Kesin bir sonuca varmak için henüz çok erken ancak bu yılki üretimin, 12.000 tona ulaştığı tahmin edilen geçen yıla göre daha yüksek olması bekleniyor. Geçen yılki hasadın daha da düşük olması nedeniyle malzeme eksikliği de eklenince, bu durum mahsul büyümesi için güçlü bir temel oluşturacak.

Yunan kuru üzümleri, kalitesine son derece değer verilen 45'ten fazla ülkede iyi bilinmektedir. Karakteristik özelliği, “Yunan kuru üzümlerinin ABD, Avustralya gibi kendi üretimi olan ülkelere ihraç edilmesidir. AB“

Ancak kuru üzüm üreticileri birçok sorunla karşı karşıyadır. Üretim maliyeti ve iş gücü kıtlığı işlerini zorlaştırıyor ve desteğe ihtiyaçları var. Bay Sotiropoulos bunun yetiştiricilerin üretim maliyetlerini düşürmelerine ve sonuç olarak büyümeyi bırakmak yerine büyümeye devam etmelerine yardımcı olacağını söylüyor. Pandemi sırasında ortaya çıkan önemli bir sorunun büyümenin reddedilmesi olduğunu belirtiyor:

“Bazı bölgelerde üreticiler zeytin yetiştirmeyi tercih ederken, diğerlerinde ise çoğunlukla kıyı bölgeleri, sahipleri turizme yöneldi.”

Source link