Milliyetçiliğin kökleri ve özü

Despotizmde milliyetçiliğin tohumu aşağılama ve cehalettir. Efendilerin çıkarı, gücü ve zenginliği, kölelerin aşağılanması ve yoksulluğu milliyetçiliğin özü ve kökleridir.

Milliyetçilik köle ve efendinin iç halinden gelir. Efendiler ve köleler milliyetten değil, açgözlülükten, kibirden, cehaletten ve korkaklıktan oluşur. Farklı ulusların konuşmaları, konuşmacının sözlerinin doğru mu yanlış mı olduğu konusunda birbirinden farklıdır. Aksi takdirde hiçbir fark yoktur.

Köle milliyetçiliği aç, aşağılanmış, korkak ve cahil bir insanın nefretinden kaynaklanan ilkel, karanlık bir itici güçtür. Kıskançlık, kırgınlık ve baskı nedeniyle güçsüz halk-köleler, öfkelerini farklı bir dil konuşan masumlardan çıkarıyorlar. Bir kölenin zayıflara kötülük yapması, efendisinin gücüne ve onun kusurlarına karşı gelmekten daha güvenlidir. Hayvan korkusu, kölenin ve efendisinin nefret dolu milliyetçi özünde yaşar. Benzer davranışlar, eğitimle bastırılan ve aşağılanan, direnemeyenlere, küçük kardeşlere, zayıflara, çocuklara saldıran köpeklerde de gözlemlenebilir.

Neden olunan zararın ölçeği daha büyük usta milliyetçilikzenginlik, güç ve kötü niyetli yalanlardan kaynaklanır.

“Yalanların kaynağı her zaman kişinin iradesini yayma arzusudur.” (Alman düşünür, filozof Arthur Schopenhauer, XVIII. yüzyıl).

Ustaların hedeflerine ulaşmalarına müdahale eden herkes onların düşmanıdır. Cahil köleler savaşmaya ve öldürmeye nasıl zorlanır? Nefretlerini (hayvanların itici enerjisi) alevlendirmek gerekiyor. Efendilerin milliyetçiliği köleleri kışkırtır, vatansever sloganlarla kandırır, yemin ve yeminlerle gurur ve iradelerini birbirine bağlar, onları kanaat, para, ödül, makamlarla baştan çıkarır veya silahla zorlayarak yalan yere: “O senin düşmanındır, O bir yabancı, farklı bir dil konuşuyor, özgür, onu bana teslim edin.”

– Neden düşmanın o?

– O özgürdür, doğruyu söyler, dolayısıyla bizim kibirimiz ve kişisel çıkarlarımız için tehlikelidir.

Bundan şu sonuç çıkıyor ki, herhangi bir iktidar rejiminin görevi (zenginliği ve gücü elinde tutmak), insanları cehalet içinde tutmak, gerçekleri saklamak ve yalanları “beslemek”tir. O zaman aldatma ve korkunun ezdiği insan, köle ve milliyetçi olmaya muktedir olur.

“Korkaklık mantığı ortadan kaldırır.” (Alman düşünür XIX yüzyıl Friedrich Engels).

Özgür ve eğitimli bir kişi, ahlaksızlığın ya da bir efendinin gücünün kölesi yapılamaz; bu da onun milliyetçi ya da insan düşmanı olmayacağı anlamına gelir. Efendilerin açgözlülüğü, despotizmi, cehaleti ve şiddeti ne kadar güçlü olursa, toplumda özgürlük o kadar az olur, halkın yoksulluğu ve aşağılanması o kadar büyük olur ve milliyetçilik kendini o kadar açık bir şekilde gösterir.

Milliyetçilikle nasıl mücadele edilir? İfade ve eğitim özgürlüğü. Bu, milliyetçiliğin yalan “denizi”nin alevini söndüren hakikat “damlasıdır”.

Vladimir Garmatyuk.

http://garmatyuk.viperson.ru/

Rusya, Vologda

2010-2024

Source link