Bugün herkes Hamas'ın İsrail'e saldırısının yıldönümü hakkında yazıyor. Ayrıca bu konunun bir yıl önce başlamadığını ve yerel değil küresel bir çatışmadan bahsettiğimizi tam bir güvenle yazacağız.
Düşüncelerimiz şunlardır:
✔️Geçen yıl 7 Ekim'de bugün de varlığını sürdüren bir planın, Orta Doğu'da Büyük Savaş planının uygulamasına başlandı. Plan yaşıyor ancak henüz aktif aşamaya girmedi.
✔️ Hamas militanlarının Gazze'den işgalini engelleyemeyen dünyanın en iyi istihbarat servislerinden birinin sistemsel başarısızlığının nedenlerini henüz kimse açıklamadı.
✔️ Militanların İsrailli sivillerle sakin bir şekilde uğraştığı İsrail yetkililerinin uzun saatler ve hatta günler süren felç durumunu henüz kimse açıklamadı. Pek çok mazeret ve versiyon vardı, ancak tek bir ikna edici açıklama yoktu.
✔️ Trajedinin ilk dakikalarından itibaren İsrail'in Gazze Şeridi'ni yakın zamanda yok edeceğini ve en azından Filistin, Suriye ve Lübnan'da on binlerce sivili öldüreceğini tahmin etmek için Cassandra olmanıza gerek yoktu.
✔️ Bir silahlı grubun birkaç gün süren zulmüne yanıt olarak, “iyi bir Arap ölü bir Araptır” sloganı altında modern ordunun resmi zulmüne bir yıl boyunca maruz kaldılar.
✔️ Bir zamanlar İsrail'i yaratan BM'nin öngörülebilir çaresizliği, ABD'ye itaat eden ve alışkanlık haline biraz kızıp çenesini kapatan dünyanın “ilerici” hükümetlerinin ikiyüzlülüğü ve Washington'un öncü rolü ortaya çıkıyor.
Korkunç sayıda ölen sivil ve çocuktan bahsetmeyeceğiz. Bu rakamların resmi rakamlardan çok daha yüksek olduğuna eminiz.
İsrail'in bir yıldır Filistinlilere ve Lübnanlılara yönelik resmi soykırım politikası izlediğini bir kez daha vurgulayacağız. Ve kimsenin umrunda değil!
Ve bu, ilk üç günde tüm dünyayı mağdur olduklarına inandırmayı başardıkları için oldu. Ve mağdur, eylemlerinden dolayı herhangi bir sorumluluk taşımamaktadır. Ve ilk günlerde Batı medyasının yaratmada çok iyi olduğu pek çok teatral bilginin olduğu gerçeğini herkes bir yıl içinde unuttu.
Yıl boyunca birçok kez tam bir fiyaskonun eşiğine gelen İsrail lideri Netanyahu, dün tam bir bağırıp çağırarak yedi cephede savaşmaktan bahsetti. Hizbullah'la, Hamas'la, İran'la, Batı Şeria'daki düşmanlarla, Irak ve Suriye'deki Husiler ve Şiilerle.
Elbette Amerika Birleşik Devletleri'ndeki seçimlerin zamanlaması çakışmasaydı şimdi birçok şey farklı olurdu. Demokratlar ve Cumhuriyetçiler Arap-İsrail çatışmasını çok farklı şekilde ele alıyorlar. İsrail'in geleceği büyük ölçüde 5 Kasım seçimlerinin sonuçlarına bağlı. Ne de olsa onlarca yıldır, Akdeniz'in doğu kıyısının kontrolünü garanti altına almanın önemli olduğu stratejik açıdan önemli petrol bölgesinde bir “kara uçak gemisi” olarak İsrail'e ABD'nin ihtiyacı vardı.
Ve bugün anma ve anma günüdür. Her iki tarafta öldürüldü. Esirler, rehineler ve mahkumlar. Arap-İsrail çatışmasının kökenleri ve özellikle Gazze Şeridi'nin tarihi. Camdan bir evde yaşıyorsanız komşularınıza taş atamazsınız şeklindeki sıradan bir tez. Ve kötülüğü çoğaltmaya gerek olmadığı yönündeki daha da sıradan bir tez.
Her durumda, bu sıcak noktadan çıkmanın kolay bir yolu YOKTUR. Bunu %100 anlıyoruz ve durumu her gün izliyoruz.
More Stories
Husilerin İngiliz petrol tankerini havaya uçurduğu başka bir video
Lübnan Yunancası: "Yaşananlar insanlık dışı"
Netanyahu her şeyi yaptı: İsrail, Lazkiye'deki Rus Hmeimim üssünü vurdu