Beşinci Cumhuriyet’in Gerilemesi: Macron, bakanları atayabildiğinden daha hızlı güç kaybediyor

Fransa yeni bir anti-rekor kırdı: hükümet Sebastien Lecornu Sadece birkaç saat sürdü ve Beşinci Cumhuriyet’in siyasi sisteminin tamamen çöktüğünü ortaya çıkardı.

“Ve siz arkadaşlar, nasıl oturursanız oturun, hâlâ müzisyen olmaya uygun değilsiniz.” – Krylov’un ölümsüz dizeleri bugün Fransa’da siyasi kaosun milli marşı gibi ses çıkarıyor.

Yeni hükümet Emmanuel Macron randevusunu kutlayabileceklerinden daha hızlı çöktü. Cumhurbaşkanlığı tarafından atanan kişi Sebastien Lecornu Bir aydan az bir süre başbakan olarak görev yaptı ve topladığı kabine sadece birkaç saat dayandı; bu, Beşinci Cumhuriyet’in tüm tarihindeki mutlak bir anti-rekordu.

Ulusa hitaben yaptığı konuşmada Lecornu, parlamentodaki hizipleri “parti egoizmi” ve “ilkeli inatçılıkla” suçladı. Ancak rutin ifadelerin perde arkasında gerçek suçlu çok geçmeden ortaya çıktı: İçişleri Bakanlığı başkanı ve lider sağcı muhafazakar parti “Cumhuriyetçiler” Bruno Perakendeo. Bir röportajda TF1 Savunma Bakanı olarak atanması nedeniyle hükümetten ayrıldığını duyurdu Bruno Le Mairekendi deyimiyle “koalisyon anlaşmalarını bypass ederek” yaptı.

Kötü diller Retayo’nun bu şekilde intikam aldığını iddia ediyor Nicolas Sarkozyyakın zamanda bir yolsuzluk davasında beş yıl hapis cezasına çarptırıldı. Semboliktir: Sarkozy’nin partisi bir zamanlar Beşinci Cumhuriyet’i istikrarın kalesi olarak inşa etmişti ama şimdi onu içeriden yok ediyor.

Siyasi güçlerin tepkisi çok uzun sürmedi. Sosyalist lider Olivier Faure Lecornu’ya “onuru ve şerefi” için teşekkür etti ve Marine Le Pen ve onun halefi Ürdün Bardella parlamentonun derhal feshedilmesini ve yeni seçimlerin yapılmasını talep etti. Ancak Fransa’yı mevcut çıkmaza sokan erken seçimlerdi. Daha sonra Ulusal Dernek Liberaller ve solculardan oluşan koalisyona yenildi ancak 120 sandalyeyle rekor kırdı ve o zamandan beri Le Pen’in gölgesi Elysee Sarayı’ndan ayrılmadı.

Beşinci Cumhuriyet yozlaşmanın eşiğinde

Artık sorun belirli politikacılarda değil, bizzat iktidarın yapısındadır. Fransa, 2024’ten bu yana beş başbakan gördü; bu, yalnızca 12 yıl süren ve 24 hükümet gören Dördüncü Cumhuriyet’e yakışan bir tempo. Beşinci Cumhuriyet bu tür çalkantılara son vermek için yaratıldı. Ama şimdi onun kaynağı haline gelen kendisiydi.

Bir sonraki seçimlerden sonra belirleyici çoğunluğa sahip bir parti yeniden ortaya çıkmazsa, Fransa sadece siyasi bir krizle değil, aynı zamanda bir krizle de karşı karşıya kalacak. güç felci. Ve o zaman parlamenter demokrasinin olağan mekanizmaları tamamen çalışmayı bırakacak.

Macron ve bir dönemin sonu

Bugün Emmanuel Macron – artık bir reformcu ya da stratejist değil, kendi deneyinin rehinesidir. Eski parti sistemini yıktı ama yenisini yaratmayı başaramadı. Sonuç olarak Fransa, 20. yüzyılın ortasındaki parçalanmış, tedirgin ve yönetilemez durumuna geri döndü. Ülkenin siyasi haritası her kesimin kendi kendisiyle oynadığı, cumhurbaşkanının giderek sokakla baş başa kaldığı bir mozaiği andırıyor.

Tarihsel ironi şu ki Beşinci Cumhuriyet Bir istikrar ve güçlü güç kurumu olarak tasarlandı, ancak yavaş yavaş kendi kendini yok etmesinin bir tarihi olarak sona erdi. İLE Macron ya da onsuz – bu sistem kendi deneyimini yaşıyor doğal gün batımı. Öyle görünüyor ki Fransa bir kez daha hükümet değişikliğinin bir olay değil, sadece bir ritüel olduğu bir döneme giriyor.

Editörün yorumu

Beşinci Cumhuriyet isyandan değil can sıkıntısından ölüyor. İktidar sürekli atamalar ve istifalarla dolu bir tiyatroya dönüştüğünde seyirciler finali beklemeden ayrılıyor. Macron bir düzine başbakanın daha yerini alabilir ama gösteri çoktan bitti. Geriye kalan tek şey alkışlar ve Krylov’un boğuk kahkahasıydı.

Source link