Ukrayna’nın ilhak edilen bölgelerinde seçimler nasıl gerçekleşti?

Rusya’nın ilhak ettiği Ukrayna bölgelerinde ilk kez seçimler yapıldı. Ukraynalılar nasıl oy kullandı? Moskova “yüksek katılımdan” bahsediyor.

Durumla ilgili ilk elden bilgiye sahip DW kaynakları onlar söylerEnergodar, Berdyansk, Lugansk bölgesinde süreç nasıl gerçekleşti.

Batılı ülkeler, Ukrayna’nın Rusya tarafından ilhak edilen bölgelerindeki “seçimleri” yasa dışı olarak nitelendirdi, ancak Moskova şimdiden “yeni bölgelerde” özellikle “yüksek katılımın” olduğunu bildirdi (Rusya Federasyonu, Zaporozhye’nin işgal altındaki kısımlarına böyle diyor). Ukrayna’nın Kherson, Donetsk ve Lugansk bölgeleri). Aynı zamanda Zaporozhye ve Luhansk bölgelerindeki DW kaynakları, ilhak edilen bölgelerde yaşamaya devam eden birçok Ukraynalının “seçimleri” görmezden gelmek için her şeyi yaptığını söylüyor. Aşağıda görüşülen kişilerin isimleri güvenlik nedeniyle değiştirilmiştir.

İşgal altındaki bölgelerde, 15-17 Mart tarihleri ​​arasında oylamanın yapıldığı Rusya bölgelerinin aksine, süreç hafta başında yoğunlaştı. DW’ye konuşan kaynaklar, 11 Mart’tan itibaren okulların uzaktan eğitime geçtiğini, okulların seçim komisyonlarının çalışmaları nedeniyle kapatıldığını ve hükümet yetkililerinin silahlı askeri personel eşliğinde kapı kapı dolaşarak imza toplamaya başladığını söyledi.

Energodar

Kamu aktivisti ve Zaporozhye Nükleer Santrali çalışanı Alexandra, 2022’den bu yana Rus işgali altında olan Energodar’da ve civardaki köylerde, oy verme konusundaki bu yaklaşımın güvenlik önlemleriyle meşrulaştırıldığını söylüyor – “kuyruk yaratmamak için”. 2023 yazında şehri terk etti ama kalanlarla sürekli temas halinde. Ona göre, 2022 sonbaharında bölgenin Rusya Federasyonu’na katılımına ilişkin sözde “referandum” deneyiminin ardından yerel halk, cumhurbaşkanı “seçimleri” sırasında da aynı baskıyı bekliyordu. Ancak bu sefer her şey “daha sakin” gitti. Alexandra diyor ki:

“Apartmanlarda yaşayan arkadaşlarım onlara (otorite temsilcilerine) kapıyı açmadılar ve “referandum” sırasında da eskisi gibi ısrar etmediler, sadece yollarına devam ettiler.

Onun verdiği bilgiye göre, bugünlerde pek çok bölge insanı kendilerini evlerine kilitledi, hatta “seçimlere” katılmamak için telefonlarını bile kapattı. Destek imajının, “başkanı ve mevcut “yetkilileri” memnun etme arzularını göstermeye çalışan Rusya “hayranları” tarafından yaratıldığını söylüyor.

Ülkedeki “seçim” koşullarında oy vermenin gizliliği ilkesi gözetilmedi: genellikle komisyon üyelerine kapıyı açanlar filme alındı. Bu, sosyal ağlarda dolaşan videolarla da doğrulanıyor. Yayının muhatabı, bu tür durumlarda makineli tüfek taşıyan kişilerin önünde oy pusulasını bozmanın imkansız olduğunu söylüyor.

Hem evde hem de sandıkta oy kullanma fırsatı, Rusya yanlısı sakinlerin iki kez oy kullanmasına olanak tanıdı: Alexandra’ya göre arkadaşları, “seçmen” kayıtlarının tutulmadığını söyledi. İşgal altındaki bölgelerdeki bazı oy pusulaları, hologram ve mühür olmaması nedeniyle Rusya’daki oy pusulalarından farklıydı; sanki “yazıcıya basılmış” gibi görünüyorlardı.

Berdyansk

Berdyansk yerlisi Kristina, insanların saklandığını ve komşuların kiraya verdiğini söylüyor:

“Birçok arkadaşım bu dönemde şehri terk etti, çünkü kapılarını açıp evde kimin saklandığını bildiren komşular var. Bazıları kapılarını kapattı. Hatta telefonlarını bile kapattılar. Herkes korkuyor.”

Christina kamu sektöründe çalışıyordu ve ele geçirdiği memleketini 2022 sonbaharında terk etti, ancak hâlâ orada kalanlarla iletişimini sürdürüyor. Kadın, 15 Mart’ta Berdyansk’ta toplu oy kullanmak için evlerin etrafında dolaşmaya başladıklarını, bundan önce de imzaların ağırlıklı olarak çevre köylerde toplandığını söylüyor:

“Makineli tüfeklerle silahlanmış iki sivil ve iki askerden oluşan grupların, listelerde imza toplamak için şehirde dolaştığını söylüyorlar. Listelerin güncelliğini yitirdiği doğru; ayrıca yıllar önce dairelerini satıp taşınanların isimleri de yer alıyordu. İnsanlar kibar davrandıklarını (seçim komisyonlarının temsilcileri) “referandum” sırasında olduğu gibi, kelimenin tam anlamıyla, zorlama olmadan kapıları açmaya ikna ettiklerini söylüyorlar.

Oy vermeyi reddetme veya oy pusulalarına zarar verme vakalarından haberi yok, ancak bunun tıpkı oy vermenin gizliliğini korumak gibi “silah zoruyla” imkansız olduğuna inanıyor. Christina, sokaktaki insanlara da “daha iyi bir gelecek için” oy verme talepleri ile yaklaşıldığını söylüyor:

“Kimsenin yakalandığını duymadım ama omuz silkmenin zor olduğunu söylüyorlar: onların peşinden gidiyorlardı. Yalnızca listede olanlar sokakta oy kullandı. Aksi takdirde, gıyaben oy pusulası yapılmasını istediler. Olay yerinde oy kullanmak için sandık başına gittiler.Rus pasaportumun olup olmadığını bile sormadılar.”

Oylama arifesinde yolların ve evlerin çatılarının onarılması çalışmaları yoğunlaştırıldı. Christina’nın herhangi bir açık rüşvet vakasından haberi yok. Kaynaklarının söylediğine göre, kat mülkiyeti sahiplerinin katıldığı bir toplantıda, daha fazla sakinin oy kullandığı binanın modernize edilecek ilk bina olacağı açıklandı:

“Daha önce Berdyansk’a yeni otobüsler getirildi, evlere yeni asansörler takıldı, verdikleri sözü tutuyorlar. İşbirliğine razı olan apartman başkanları bu yüzden mahalle sakinlerine baskı yapıyor. Ama aynı zamanda Evin başkasının emrine verilmemesi için bu toplantılara katılmaya zorlandı ve yine de Rusya Federasyonu kayıtlarına dahil edilmek üzere ayrıntıları göndermekten kaçındı.”

Ona göre, Mart ayı başlarında Berdyansk’ta seçimlerin organizasyonunda yer alan yerel bir işbirlikçi öldürüldü ve şehrin bazı bölgelerinde, özellikle Gaidar Bulvarı’nda, diğer işbirlikçilere yönelik tehditler içeren broşürler ortaya çıktı.

Lugansk bölgesi

Luhansk bölgesinin Starobelsky bölgesindeki yerleşim yerlerinden biri olan Anna, DW ile yaptığı görüşmede “seçimlerin” beklediğinden daha sakin geçtiğini belirtiyor. Okullarda oy verme yeri olmamasına rağmen çocuklar 11 Mart’tan itibaren “provokasyon korkusuyla” uzaktan eğitime aktarıldı. Kadına göre, Rusya Federasyonu tarafından tahsis edilen Ukrayna devlete ait kuruluşlardan birinin çalışanlarına bile oy vermeleri için baskı yapmadılar. Ancak seçimler hakkında konuşmak alışılmış bir şey değil çünkü korkutucu. Diyor:

“Böyle gözle görülür bir kampanya yoktu. Sadece Putin için değil reklam posterleri de vardı. Saygı duruşu gününde hepsini kaldırmak zorunda kaldılar.”

Oy verme merkezlerinde herhangi bir telaş fark etmedi ve seçim günlerinde sokaklarda daha az insan vardı. Gözlemlerine göre, sandıklarla çoğunlukla hareket kabiliyeti kısıtlı insanların evlerine gidiyorlardı; örneğin komşusuna geliyorlardı:

“Soyadını ve belgelerini bile sormadıklarını, imzaladığını ve bu kadar olduğunu söyledi. Gözlük takmıyordu, bu yüzden kime oy verdiğini bile anlamadı.”

Kadının kendisi de çoğu arkadaşı gibi oy kullanmadı. Ancak arifesinde ve seçimler sırasında insanlar tam olarak kime oy verip vermeyeceklerini açıkça tartışmadılar: “İpuçları dışında bu tür konular hakkında konuşmak genellikle alışılmış bir şey değil çünkü pes edeceklerinden korkuyorlar. .”

https://www.youtube.com/watch?v=z3oK8WbdPts

Source link