Sevgililer Günü’nün Yunanca versiyonu

14 Şubat, dünyanın hemen hemen tüm ülkelerinde geleneksel olarak aşık çiftler tarafından kutlanan Sevgililer Günü’dür.

Yunanistan’da Ortodoks takviminde Aziz Valentine’den bahsedilmiyor. Doğal olarak Ortodoks Kilisesi bu azizi hiçbir zaman tanımadı. Kiliseye gidenler, “Bu aziz bizim için mevcut değil. Bu, Batı kökenli bir fantezi” diye inanıyor. Roma Katolik Kilisesi, Sevgililer Günü’nün bir kilise geleneği değil, bir halk kutlaması olduğunu düşünerek resmi olarak herhangi bir özel tatil töreni düzenlememektedir.

Ancak “yabancı bir aziz” bir şekilde Yunanlıların Hıristiyan yaşamına sessizce sızınca, bu gün gizlice “laik bayram” ve Sevgililer Günü (70’lerin sonlarında) olarak ilan edildi. Yaygın olarak inanıldığı gibi, bundan nasıl para kazanılacağını ilk anlayan çiçek yetiştiricileri ve çiçekçiler, tatilin aktif olarak tanıtılmasına “yardımcı oldu”.

Çiçek ve buket fiyatlarının önemli ölçüde artmasına (% 50’ye kadar) rağmen, tatilin arifesinde ve tatilin kendisinde çiçekçilerin cirosunun keskin bir şekilde arttığı biliniyor.

2000 yılında, gençleri Kilise’ye çekmeyi amaçlayan Başpiskopos Christodoulos, Sevgililer Günü kutlamalarının, Ortodoksluğun Havariler Aquila ve Priscilla’nın (Αποστόλων Ακύλα και Πρίσκιλλας) anısını onurlandırdığı 13 Şubat’ta kutlanmasını önerdi.

Sevgililer Günü’nün neden kutlanması gerektiğine dair üçüncü bir “Yunanca versiyonu” da var. Efsanelerin hayranları, 14 Şubat’ta Odysseus’u 20 yıl bekleyen sadık Penelope’nin anısını onurlandırmak gerektiğine inanıyor.

Aziz Valentine Efsaneleri
Fransa ve İngiltere’de Orta Çağ’ın sonlarında St. Valentina yavaş yavaş aşık çiftlerin gizli düğünü ile ilgili efsaneler edinmeye başladı. Altın Efsaneye göre, o uzak ve karanlık zamanlarda, güçlü ve zalim Roma İmparatoru II. Claudius, bir karısı ve ailesiyle yükümlü olmayan bekar bir adamın, savaş alanında zaferi için savaşmasının daha iyi olacağı fikrine vardı. Sezar, erkeklerin evlenmesini, kadınların ve kızların ise sevdiğiniz erkeklerle evlenmesini yasakladı. Ve Aziz Valentine, mutsuz aşıklara sempati duyan ve herkesten gizlice, karanlığın örtüsü altında, sevgi dolu erkek ve kadınların evliliğini kutsayan sıradan bir saha doktoru ve rahipti. Kısa süre sonra Saint Valentine’ın faaliyetleri yetkililer tarafından öğrenildi ve hapse atılarak ölüm cezasına çarptırıldı. Sonuç olarak Aziz Valentine, müdürün güzel kızı Julia ile tanıştı. Aşık bir rahip, ölümünden önce sevgili kızına bir aşk ilanı yazdı – aşkını anlattığı bir Sevgililer Günü kartı ve onu “Sevgiliniz” olarak imzaladı. İdam edildikten sonra okundu ve infaz 14 Şubat 269’da gerçekleşti.

Başka bir efsaneye göre, gizli bir Hıristiyan olan ve aynı zamanda hizmetkarlarını da yeni inanca dönüştüren Romalı aristokrat Valentine, bir zamanlar hizmetçilerinden ikisinin düğün törenini gerçekleştirmişti. İhbar veya tesadüfen üçü de gardiyanlar tarafından gözaltına alındı. Valentine üst sınıfa ait bir kişi olarak ölümden kaçabilirdi ama hizmetkarları bunu başaramazdı. Daha sonra Valentin, ölüme mahkum dindaşlarını cesaretlendirmek amacıyla onlara Hıristiyan sevgisini simgeleyen kırmızı kalpler şeklinde mektuplar yazar. Kör bir kızın mesajı yeni evlilere iletmesi gerekiyordu, ancak aniden Valentin zindanlara geldi ve gardiyanları, hayatı karşılığında hizmetkarlarını serbest bırakmaya ikna etti. Ölüm arenasına girmeden önce Valentin, inanç ve nezaketle kutsanan son mektubu kör bir kıza teslim etti, o da daha sonra görüşünü aldı ve güzelleşti.

1840 yılında, küçük hediyeler alışverişinde bulunmak geleneksel hale geldi – sevgililer günü (kırmızı kalp şeklindeki Sevgililer günü kartları, Sevgililer Günü’nde sembolik bir hediye olarak bilinir). Kutlama daha sonra Amerika’ya yayıldı. Sevgililer günü işi son birkaç yılda zirveye ulaştı.

Pazar, her zevke ve bütçeye uygun sevgililer için hediyelerle dolu: kartlar, buketler, çikolatalar, mamul ürünler, oyuncaklar, hediyelik eşyalar ve mücevher endüstrisi Valentin sayesinde muhteşem gelir elde ediyor.

Yalnızca Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Sevgililer Günü ticareti 2010 yılında 15 milyar doları aştı; bu da Botswana’nın GSYİH’sına eşdeğer.

Ancak bu bayram her yerde kutlanmıyor. Hindistan’da fanatik Hindular ve Müslümanlar tatile karşı çıkıyor. Sevgililer Günü’nü küreselleşmenin bir ürünü olarak görüyorlar. Pakistan’da yerel bir İslamcı parti, “İslami kültüre aykırı” olduğu iddiasıyla tatilin iptal edilmesi çağrısında bulunuyor. Teokratik İran’daki muhafazakar çevreler de aynı bakış açısına sahip.

Source link